Ogromne podziękowania za pomoc
w zilustrowaniu artykułu dla:
Warszawa, rok 1957 – Henryk Jędrasiak, Mieczysław Naruszewicz, Hanna Orthwein, Lubomir Tomaszewski – zespół projektantów pracujących w Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, nazywany „Wielką Czwórką”, publikuje swój programowy manifest. Aż chciałoby się zakrzyczeć: „Oto nadchodzi nowoczesna rzeźba kameralna! Koniec z cukierkowymi baletnicami stojącymi grzecznie na półkach serwantki! Czas na mocną, zdecydowaną formę i intensywne kolory!”. Czy powojenna Polska i dopiero co odradzający się przemysł ceramiczny były gotowe na taką rewolucję?
Mieczysław Naruszewicz, Dziki kot, źródło: Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
Hanna Orthwein, Pingwiny | 1959, źródło: Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
Lubomir Tomaszewski, Mamut | 1959, Muzeum Narodowe w Warszawie
Henryk Jędrasiak, Dziewczyna siedząca, źródło: Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
„Wielka czwórka” przy pracy – Henryk Jędrasiak, Mieczysław Naruszewicz, Lubomir Tomaszewski i Hanna Orthwein, źródło: Instytut Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
