Olga Boznańska

Urodzona 15.04.1865 w Krakowie, zmarła w 26.10.1940 w Paryżu, wybitna polska malarka tworząca w okresie Młodej Polski.

Uczyła się początkowo w Krakowie. Jej nauczycielem byli m.in. Kazimierz Pochwalski i Józef Siedlecki. Uczęszczała też Wyższe Kursy dla Kobiet Adriana Baranieckiego. W 1886 wyjechała do Monachium, aby kontynuować swoją edukację artystyczną. Kształciła się w pracowni Karla Kricheldorfa oraz Wilhelma Dürra. W 1886 roku wystawiła po raz pierwszy w Krakowie swoje obrazy . Od 1889 pracowała samodzielnie w Monachium, Berlinie, Wiedniu i Paryżu. Od 1898 na stałe mieszkała we francuskiej stolicy. W Paryżu nauczała przez krótko w Académie Vitti oraz Académie de la Grande Chaumière. Należała do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” orz Stowarzyszenia Artystów Polskich w Paryżu. Boznańska co roku wystawiała swoje dzieła w Krakowie, często także w Warszawie. Około 1893 wykonała szereg pasteli, poza tym malowała olejno, a po roku 1893 wyłącznie na tekturze. Malowała głównie portrety, kwiaty, martwe natury, wnętrza. Jest to sztuka bardzo kameralna w nastroju, o niezwykłym wyczuciu barwy, będącej podstawowym budulcem jej jej obrazów. Powierzchnie jej obrazów są mgliste, ruchliwe, pozbawione trwałych linii czy kształtów, a tym bardziej kontrastów barwnych. Artystka utrwala swoją wizję, a nie świat realny. Jej związki z impresjonizmem, często podnoszone przez krytykę, są powierzchowne. W obrazach Boznańskiej widać wpływ sztuki Maneta oraz Whistlera.

Obrazy Boznańskiej znajdują się w wielu muzeach w Polsce, najwięcej jest ich w Krakowie.