Olga Boznańska

Olga Boznańska urodziła się 15 kwietnia 1865 roku w Krakowie, zmarła w 26 października 1940 roku w Paryżu, wybitna polska malarka tworząca w okresie Młodej Polski. Jej nauczycielem byli m.in. Kazimierz Pochwalski i Józef Siedlecki. Uczęszczała też na Wyższe Kursy dla Kobiet im. Adriana Baranieckiego. W 1886 wyjechała do Monachium, aby kontynuować swoją edukację artystyczną. Kształciła się w pracowni Karla Kricheldorfa oraz Wilhelma Dürra. W 1886 roku wystawiła po raz pierwszy w Krakowie swoje obrazy. Od 1889 pracowała samodzielnie w Monachium, Berlinie, Wiedniu i Paryżu. Od 1898 na stałe mieszkała we francuskiej stolicy. W Paryżu nauczała przez krótko w Académie Vitti oraz Académie de la Grande Chaumière. Należała do Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” oraz Stowarzyszenia Artystów Polskich w Paryżu. Boznańska co roku wystawiała swoje dzieła w Krakowie, często także w Warszawie. Około 1893 wykonała szereg pasteli, poza tym malowała olejno, a po roku 1893 wyłącznie na tekturze. Malowała głównie portrety, kwiaty, martwe natury, wnętrza. Jej sztuka jest bardzo kameralna w nastroju, o niezwykłym wyczuciu barwy, będącej podstawowym budulcem jej obrazów. Powierzchnie jej obrazów są mgliste, ruchliwe, pozbawione trwałych linii czy kształtów, a tym bardziej kontrastów barwnych. Artystka utrwala swoją wizję, a nie świat realny. Jej związki z impresjonizmem, często podnoszone przez krytykę, są powierzchowne. W obrazach Boznańskiej widać wpływ sztuki Maneta oraz Whistlera.