Morze, skaliste góry, zmierzch. Gotyckie katedry, średniowieczne ruiny, cmentarze. Poskręcane konary drzew, wijące się rzeki, mgła, która osiada dookoła. I te malutkie postacie, niemal za każdym razem odwrócone do nas tyłem, kierujące wzrok ku nieskończoności. Twórczość Caspara Davida Friedricha, oparta na tych kilku charakterystycznych, powtarzających się elementach, stanowi kwintesencję sztuki romantyzmu. W 2024 roku obchodzimy 250. rocznicę urodzin tego niemieckiego artysty. To dobra okazja, by przypomnieć jego biografię i jeszcze raz spojrzeć na nastrojowe obrazy, które wyszły spod jego pędzla.
6260
•
26 kwietnia 2024
Drezno i Kraina Łaby. Przewodnik dla miłośników sztuki
PODRÓŻE
1790
•
19 kwietnia 2024
Witkacy i jedenaście twarzy Marii Nawrockiej
ESEJ O SZTUCE
2102
•
19 kwietnia 2024
Edward Hopper „Poranne słońce”
ARCYDZIEŁO DO KAWY
1724
•
8 kwietnia 2024
Frida Kahlo „Ja i moje papugi”
ARCYDZIEŁO DO KAWY
3155
•
17 marca 2024
Anna Rajecka. Pierwsza Polka na Salonie
ESEJ O ARTYSTCE
2434
•
10 marca 2024
Zapomniana perła śląskiego baroku – Opactwo Cystersów w Lubiążu
ARCHITEKTURA
6287
•
24 lutego 2024
Gdzie jest największa na świecie kolekcja dzieł Witkacego?
ESEJ O SZTUCE
1568
•
18 lutego 2024
Sztuka, feminizm i zupa z piór – o Florine Stettheimer oraz jej dwóch siostrach
ESEJ O ARTYSTCE
1725
•
11 lutego 2024