Jest tak w dziejach sztuki, że często dzieła malarzy inspirują powieściopisarzy czy poetów, ale również bywa odwrotnie. Utwory literackie mogą stać się natchnieniem dla artystów plastyków. O jednym z takich przypadków będzie w tym tekście.
Nie wiem jak jest teraz, ale za moich uczniowskich czasów, nowela Henryka Sienkiewicza pt. Janko Muzykant była lekturą szkolną. Wszyscy chyba wtedy, przynajmniej tak to wspominam, współczuliśmy temu małemu chłopcu, że nie ma możliwości, z uwagi na różne przeciwności losu, rozwijać swojego niewątpliwego, samorodnego talentu w dziedzinie muzyki. Opowieść ta, napisana przez twórcę Trylogii na zaledwie kilku stronach, okazała się tak mocna w swoim przesłaniu, że zainspirowała kilku malarzy do przeniesienia jej na płótno. Jednym z nich był Jacek Malczewski, ale także temat podjęli i inni malarze, ot choćby Wlastimil Hofman.
Jacek Malczewski Janko Muzykant | 1892
olej, płótno, 90 × 250 cm, Muzeum Okręgowe w Toruniu
Znany z namalowania wielu autoportretów Malczewski w płótnie tym uwiecznił własną osobę pod dwoma postaciami. Pierwsza, to rogaty satyr chowający się za łodzią, z siedzącym na niej Jankiem Muzykantem, który niechybnie „nosi rysy autora z czasów dzieciństwa”. To drugi niejako „autoportret” malarza. Sama łódka, to łódź Charona, przyszłej przeprawy, czy wędrówki przez życie. Obraz ukazuje zatem początek artystycznej drogi Janka, która tak szybko się dla niego zakończy. Postać starej kobiety ma natomiast prawdopodobnie rysy twarzy matki artysty. Kompozycja łączy w sobie świat realny z baśniowym, odbiega jednak od fabuły noweli. Ocembrowane koryto z wodą, z którego młoda kobieta wynurza skrwawioną rękę, może być symbolem „zatrutej studni”.1
Kto czytał nowelę Sienkiewicza, ten pamięta, że chłopiec miał na sobie stale białą koszulę, a także „chudy był zawsze i opalony, z brzuchem wydętym, a zapadłymi policzkami; czuprynę miał konopną, białą prawie i spadającą na jasne, wytrzeszczone oczy, patrzące na świat, jakby w jakąś niezmierną dalekość wpatrzone”. Na obrazie wydaje się, że tylko ten wzrok „wpatrzony w dalekość” jest oddany zgodnie z intencją pisarza. Niemniej znawcy tematu dostrzegają w tym płótnie „nie tylko zmarnowany i niedoceniony talent wiejskiego grajka, lecz także zaprzepaszczenie ludzkich marzeń, pragnień, wysiłków, rozbitych o grań rzeczywistości.”2
Obraz Jacka Malczewskiego znajduje się w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu i tam jest na co dzień eksponowany. Malczewskiego namalował dwie wersje związane z tym tematem. Jednakże obraz toruński jest o tyle ważny, że ukazuje monachijskie korzenie twórczości artysty.
Obraz w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu
Jacek Malczewski Janko Muzykant, 1892
technika/materiał: olej, płótno
Wymiary: 250 × 94 cm
A może to Cię zainteresuje:
- Józef Chełmoński „Bociany” - 25 kwietnia 2019
- Witold Wojtkiewicz „Krucjata dziecięca” - 27 stycznia 2019
- Historia jednego obrazu. Aleksander Gierymski „Chłopiec niosący snop” - 17 marca 2018
- Tatrzańskie pejzaże Wojciecha Gersona - 23 lutego 2018
- Kobieta w malarstwie polskim w 10-ciu różnych odsłonach - 7 stycznia 2018
- 10 najpiękniejszych zimowych pejzaży w malarstwie polskim - 20 grudnia 2017
