Hieronim Bosch, Pokłon Trzech Króli (Ołtarz Epifanii), ok. 1494,
olej, deska, 138 × 144 cm, tryptyk, Prado, Madryt

Hieronim Bosch, Pokłon Trzech Króli (Ołtarz Epifanii) | ok. 1494, Prado, Madryt

„A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirę” (Mt 2,11).

Opisany w Ewangelii według św. Mateusza akt oddania czci Jezusowi przez magów (utożsamianych na Wschodzie z mędrcami) zyskał na ogromnym znaczeniu, głównie z uwagi na święto Epifanii (Objawienia) obchodzone od IV wieku n.e. Długo jednak trwała niewiedza dotycząca samych magów, nieznane były ani ich dokładna liczba, ani imiona, ani to, skąd konkretnie przybyli. Snuto domysły, iż dotarli oni z Arabii bądź Mezopotamii oraz że było ich trzech lub nawet dwunastu. Od wieku VI przyjęło się przekonanie, iż przybysze ci byli królami, zaś w IX stuleciu zaczęły się upowszechniać ich imiona (Kasper, Melchior i Baltazar)¹.

Hieronim Bosch, Pokłon Trzech Króli (Ołtarz Epifanii), detal | ok. 1494, Prado, Madryt

Czytaj dalej →