Pierre Bonnard, Kawa, 1915,
olej, płótno, 73 × 106,5 cm, Tate, Londyn

Pierre Bonnard, Kawa | 1915, Tate Gallery, Londyn

W tym obrazie chciałoby się zamieszkać: obrus w kratkę, biały dzbanek, ciemna taca. Kobieta w żółtej bluzce siedzi przy rogu stołu. W dłoni trzyma filiżankę, pije, jednocześnie przygląda się towarzyszącemu jej psu, który już kładzie łapy na obrusie. Z prawej strony obrazu druga kobieca postać, w niebieskim stroju, sięga po pusty kieliszek: nie wiadomo, czy właśnie weszła do pokoju, czy wychodzi. W trzech szkicach do Kawy z 1915 roku Pierre Bonnard po prostu rejestrował to, co widział: obecne w pomieszczeniu osoby i przedmioty. Obraz został namalowany energicznie nakładanymi plamami: cynobru, żółci, kobaltowego i pruskiego błękitu, ultramaryny. A jednak malarz dokonał przesunięć, wydaje się, że celowo „źle” skadrował tę scenę. Można odnieść wrażenie, że on sam właśnie siada przy stole, patrzy nieco z góry, ale też będzie pił kawę. Oto obraz domowego zacisza, choć wykrzywiony, zdeformowany. Bonnard malował go w czasie I wojny światowej: przed tragediami w świecie chował się w tym, co było mu bliskie.

Pierre Bonnard, Jadalnia na wsi | 1913, Minneapolis Institute of Art, Minneapolis

Na obrazach Bonnarda czas płynie powoli jak kropla miodu. Zewnętrzny świat widać przez okno – zwykle jest to bujny, śródziemnomorski ogród, z którego sączy się światło. Czytaj dalej →