Obrazy te są bardzo intymne. Odnoszą się do czynności nadzwyczaj osobistej dla niewiast, a mianowicie układania włosów podczas porannej toalety. Na obydwu widzimy odkryte, damskie plecy, tak więc możemy powiedzieć, że nie są one pozbawione lekkiej, subtelnej erotyki oraz fascynacji ciałem kobiety. Jednak nade wszystko widać czułość malarzy jaką obdarzali swoje modelki.
No właśnie, kim były modelki, które pozowały naszym artystom, Władysławowi Ślewińskiemu i Józefowi Pankiewiczowi do tych obrazów? Pomimo, że obydwa są różnie nazywane, to w szkicu tym pozostaniemy przy najprostszym ich tytule, Czesząca się. Zresztą tak są zatytułowane w internetowym katalogu Muzeum Narodowego w Krakowie, gdzie dzieła te się znajdują. Aczkolwiek, przy obrazie Pankiewicza na tabliczce informacyjnej w Gmachu Głównym, gdzie płótno jest eksponowane na wystawie stałej, czytamy inną jego nazwę, Kobieta czesząca się w lustrze.
Czesząca się Władysława Ślewińskiego
Władysław Ślewiński, Czesząca się | 1897, Muzeum Narodowe w Krakowie
