Gian Lorenzo Bernini, Porwanie Prozerpiny,
1621–1622,
Galleria Borghese, Rzym
Gian Lorenzo Bernini, Porwanie Prozerpiny | 1621–1622, Galeria Borghese, Rzym, fot. Lucyna Urbańska
Rzeźba barokowa, podobnie jak malarstwo i architektura, czerpała inspirację z antyku. Chociaż barok służył Kościołowi do realizacji celów kontrreformacji, to był też epoką, która na równi czerpała z duchowości i cielesności. Statyce klasycznej sztuki renesansu przeciwstawiał ruch, dynamikę, ekspresję i gwałtowne emocje. Mitologia wciąż była źródłem natchnienia dla artystów. Gian Lorenzo Bernini, rzeźbiarz przybyły do Rzymu z Neapolu, służył Kościołowi i prywatnym mecenasom. W baroku centrum sztuki przeniosło się z Florencji do Rzymu. W wiecznym mieście Bernini pracował głównie dla dostojników kościelnych. Wykształceni kardynałowie lub osoby bywające w ich kręgu żądali artystycznych scen mitologicznych, inspirowanych antykiem. Bernini ze swoją ekspresją i znajomością dzieł antycznych, zafascynowany rzeźbiarską twórczością Michała Anioła i bardzo sprawny warsztatowo, był dla Rzymu artystą na miarę tamtych czasów.
