Matka i córka. Namalowane rok po roku, krótko przed wybuchem I wojny światowej. Dwa portrety barwne, kwietne, pogodne. Gustav Klimt i kobiety – temat znany. Mnóstwo pojawiło się ich zarówno w życiu malarza, jak i na jego obrazach. Klimt ubierał modelki w symbole, tworzył z nich alegorie, snuł fantazje. Kobiety dojrzałe, wyraziste, emanujące erotyzmem, demonicznie silne albo wręcz przeciwnie – kruche, neurotyczne.

Gustav Klimt, Portret Eugenii Primavesi | 1913-1914, Toyota Municipal Museum of Art, Toyota // Gustav Klimt, Mäda Primavesi | 1912–1913, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork

Na jednym z dzieł portretuje drobną dziewczynkę o niemalże bajkowym imieniu i nazwisku: Mäda Primavesi. Brzmi to jak pseudonim sklecony z niemieckiego słowa Mädel (niem. dziewczyna) i włoskiej primavery, czyli wiosny. Kim była modelka? Wiosenną dziewczyną? Panną Wiosną, która roztacza delikatny aromat pierwszych wiosennych kwiatów przebijających się spod śniegu? Ni to dziecko, ni to kobieta. Skupiona, prosta jak struna mocno stoi na ziemi w szerokim rozkroku. Ręce schowała za plecami, jakby nie chciała zasłaniać się ani gestykulować. Zadufany, arogancki i przebojowy podlotek? Lolitka, która prowokuje spojrzeniem? Czytaj dalej →