Mecenasem artykułu jest:

Impresjonista, który nade wszystko cenił rysunek, a do tego nienawidził plenerów. Mizantrop malujący niemal wyłącznie kobiety. Gwiazda salonowych dyskusji o reputacji gbura. Wymieniać można by jeszcze długo, bowiem Edgar Degas był człowiekiem pełnym sprzeczności. Być może właśnie dzięki temu przeszedł do historii jako jedna z najciekawszych artystycznych osobowości schyłku XIX wieku.

Edgar Degas, Melancholia | późne lata 60. XIX wieku, Phillips Collection w Waszyngtonie

Edgar Degas przyszedł na świat w 1834 r. w Paryżu. Wywodził się z zamożnej rodziny – dziadek artysty założył w Neapolu bank, którego paryską filię prowadził jego ojciec. W 1853 r. rozpoczął studia prawnicze, które porzucił po zaledwie roku, by za zgodą ojca poświęcić się malarstwu. Uczył się początkowo w pracowni Louisa Lamothe’a, który z kolei był uczniem Jeana-Auguste’a-Dominique’a Ingresa. Dla Degasa nie było to z pewnością bez znaczenia, ponieważ Ingres należał do malarzy, których darzył największym uznaniem. Rada, której stary mistrz udzielił mu na początku kariery: „Niech pan rysuje linie… Dużo linii, z pamięci albo z natury”¹, miała stać się jego artystycznym credo na całe życie.

Edgar Degas, Autoportret | 1855-56, Metropolitan Museum of Art

Czytaj dalej →