Andrea Mantegna Opłakiwanie zmarłego Chrystusa, ok. 1483
tempera, płótno, 68 × 81 cm,
Pinacoteka di Brera, Mediolan
Zmarły Chrystus stanowił i nadal stanowi jeden z najistotniejszych tematów sztuki chrześcijańskiej, przybierających różnorodną odsłonę ikonograficzną, którą tworzyły takie ujęcia jak: Pieta, Ukrzyżowanie, Złożenie do grobu, Chrystus w grobie czy Opłakiwanie. Na tle wielu arcydzieł sztuki średniowiecznej i nowożytnej podejmujących ikonografię Opłakiwania zdecydowanie wyróżnia się dzieło, które namalował włoski malarz i rytownik – Andrea Mantegna (ur. ok. 1431 – zm. 1506 r.).
Mantegna pierwszą naukę malarstwa podejmował w warsztacie padewskiego malarza Francesco Squarcione (który go także adoptował). Właśnie dzięki inwencji swojego mistrza, szczególnie ćwiczącego go w sporządzaniu odlewów gipsowych rzeźb starożytnych, Mantegna stworzył z czasem styl nawiązujący do sztuki antycznej, oparty na pewnej surowości postaci i monochromatyzmie.