Samotność. Izolacja. Alienacja. To tylko niektóre z określeń, których używa się do interpretacji twórczości Vilhelma Hammershøia (1864–1916), duńskiego artysty tworzącego na przełomie XIX i XX wieku. Znany przede wszystkim z przedstawień wnętrz zaludnionych nieokreślonymi postaciami, wypełnionych niezwykłym światłem, a mimo to tak zagadkowo pustych, Hammershøi stał się jednym z najbardziej charakterystycznych twórców skandynawskich, docenianym jeszcze za życia. Warto więc spenetrować te wyjątkowe zamknięte przestrzenie, do czego sugestywnie zaprasza nas sam malarz.
Vilhelm Hammershøi, Wnętrze na Strandgade, blask słoneczny na podłodze | 1901, Statens Museum for Kunst, Kopenhaga
