Uchodziła za wspaniały wynalazek techniczny, ewentualnie „potwora mody, narzuconego despotycznie całemu prawie światu niewieściemu”1. Miała stanowić oznakę postępu ludzkości, a jednocześnie zarzucano jej, że jest nienowoczesna. Czym naprawdę była krynolina i dlaczego budziła aż tak sprzeczne emocje?
Franz Xaver Winterhalter, Cesarzowa Eugenia w otoczeniu dam dworu | 1855, Château de Compiègne, Compiègne
- „Potwór ówczesnej mody, narzucony despotycznie całemu prawie światu niewieściemu przez wszechwładną cesarzową Eugenię – krynolina albo klatka «cage», w latach 1867 i 1868 panowała jeszcze, ale już znać było, że chyli się ku upadkowi, tak jakby przepowiednia upadku świetnej Francji. Byłam jeszcze na pensji, kiedy szkaradna ta moda rozkwitała, więc dosyć późno i w znacznie skromniejszym rozmiarze przywdziałam ten ohydny balon”. M. z Mohrów Kietlińska, Wspomnienia, oprac. I. Homola-Skąpska, Kraków 1986, s. 243. ↩
