Muzeum Pergamońskie w Berlinie jest najmłodszym, bo otwartym w 1930 roku, a jednocześnie największym z kompleksu pięciu muzeów znajdujących się na słynnej berlińskiej Wyspie Muzeów (Museumsinsel). Swoją nazwę zawdzięcza umieszczonemu w jego wnętrzach Wielkiemu Ołtarzowi Zeusa, zwanemu po prostu Ołtarzem Pergamońskim. Został on zbudowany w latach 180–160 p.n.e. właśnie w miejscowości Pergamon (obecnie Bergamon w Turcji).
Muzeum Pergamońskie (niem. Pergamonmuseum) zwiedza się w sposób całkowicie swobodny. Publiczność chodzi gdzie chce i jak chce. W każdej sali wystawowej znajdują się duże siedziska, można w międzyczasie wypocząć, gdyż trzeba wiedzieć, że nawet pobieżne jego obejście zajmuje minimum cztery godziny. Każdy, kto tylko sobie życzy, otrzymuje osobisty słuchawkowy system oprowadzania bez dodatkowej opłaty, dostępny także w języku polskim. Oczywiście w każdej z sal stoją pracownicy muzeum, obserwując zwiedzających. Informacja dla fotografujących i filmujących: można, ale bez używania lampy błyskowej i statywu.
Ołtarz Pergamoński uważany jest za najważniejszy zabytek muzeum i tak naprawdę dla niego powstał cały ten budynek. Gdy wchodzimy do sal ekspozycyjnych, pierwsze co widzimy, to właśnie ten obiekt. Został odkryty w latach 1878–1880 przez niemiecką ekspedycję archeologiczną. Ma astronomiczne wręcz wymiary: 36,4 × 34,2 metra, a same tylko schody pomiędzy skrzydłami mają dwadzieścia metrów długości. Ten pochodzący z II stulecia przed Chrystusem niezwykły zabytek rocznie odwiedza średnio 1,3 miliona osób.
Muzeum podczas II wojny światowej uległo poważnemu zniszczeniu. Poza tym, jako że leżało po stronie wschodniej Berlina, zostało częściowo ograbione ze swoich zbiorów, a szczególnie z biżuterii i mniejszych eksponatów, które wywieziono do ZSRR. Część z nich zwrócono, pozostałe zapewne już nigdy nie wrócą. Mimo to nadal robi wrażenie z powodu prezentowanych tam niezwykłej wielkości eksponatów, które zajmują trzy skrzydła budynku. Do wielkich atrakcji muzeum należy zaliczyć m.in. rekonstrukcję wejścia na targ hellenistycznego Miletu, rekonstrukcję babilońskiej Bramy Isztar czy fasadę pałacu kalifów Mszatta1. Poza tym w kilkunastu salach zobaczymy tysiące artefaktów, rzeźb czy fragmentów architektury.
Muzeum Pergamońskie to niejako trzy muzea w jednym. Gromadzi ono i prezentuje kolekcje w następujących ekspozycjach: Zbiory Sztuki Starożytnej, Muzeum Azji Przedniej, Muzeum Sztuki Islamskiej.
- Mszatta w dialekcie beduińskim oznacza „obóz zimowy”. ↩
Dziękujemy Ci, że czytasz nasze artykuły. Właśnie z myślą o takich cudownych osobach jak Ty je tworzymy. Osobach, które lubią czytać i doceniają nasze publikacje. Wszystko, co widzisz na portalu jest dostępne bezpłatnie, a ponieważ wkładamy w to dużo serca i pracy, to również zajmuje nam to sporo czasu. Nie mamy na prowadzenie portalu grantu ani pomocy żadnej instytucji. Bez Waszych darowizn nie będziemy miały funduszy na publikacje. Dlatego Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne. Jeśli lubisz czytać niezłosztukowe artykuły – wesprzyj nas.
Dziękujemy Ci bardzo, Joanna i Dana, założycielki Fundacji Niezła sztuka
A może to Cię zainteresuje:
- Muzeum Pałac Herbsta w Łodzi. 10 dzieł, które warto znać - 26 marca 2021
- Młodopolska chłopomania. 8 obrazów, w których się zakochasz - 21 lutego 2021
- Leon Wyczółkowski „Kopanie buraków” - 8 października 2020
- Jak szlachcic szlachcica czekanem zabił. Historia zamknięta w ramie obrazu - 24 lipca 2020
- Białe gacie w tarapacie! Czyli Zabójstwo króla Przemysła w Rogoźnie według Jana Matejki - 24 czerwca 2020
- Muzeum Narodowe w Poznaniu. 10 dzieł, które warto znać - 2 maja 2020
- Muzeum Narodowe w Warszawie. 10 dzieł, które warto znać - 12 kwietnia 2020
- Muzeum Narodowe w Krakowie. 10 dzieł, które warto znać - 5 kwietnia 2020
- Władysław Podkowiński i jego tajemniczy ogród - 3 stycznia 2020
- Józef Chełmoński „Bociany” - 25 kwietnia 2019
Warto tam się teraz wybrać skoro najważniejszy eksponat jest w trakcie remontu?
Do Berlina zawsze warto, wg nas bardziej niż do Wiednia 😉