Mecenasem Muzeum Narodowego w Warszawie oraz tego artykułu jest:
Stanisław Wyspiański, Portret Jana Stanisławskiego, 1904
pastel, papier, 93 × 61 cm,
Muzeum Narodowe w Warszawie

Stanisław Wyspiański, Portret Jana Stanisławskiego | 1904, Muzeum Narodowe w Warszawie
27 marca 1904 roku wypadała akurat niedziela palmowa. Stanisław Wyspiański pochylał się nad spłachetkiem papieru, na którym kreślił list do Adama Chmiela. Pospiesznym pismem donosił: „Rysowałem portret Stanisławskiego”1. I tyle, żadnych szczegółów mistrz nie zdradził. Panowie poznali się zapewne w 1897 roku, kiedy to Jan Stanisławski, będący współzałożycielem elitarnego Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” zaprosił dwudziestoośmioletniego Wyspiańskiego do udziału w pierwszej wystawie szacownej grupy. Dla młodego twórcy eksponowanie prac obok tuzów krajowego malarstwa było nie lada nobilitacją. Okazji do spotkań było jednak więcej. Czytaj dalej
- S. Wyspiański, Listy do różnych adresatów, Kraków 1998, s. 200. ↩