Zbigniew Purczyński urodził się w 1955 roku w Poniatowie. Studia w latach 1979-1985 na Wydziale Grafiki i Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom w 1985 roku w Pracowni Technik Litograficznych prof. Jerzego Grabowskiego i w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Fijałkowskiego.
– W latach 1987-1993 asystent w Pracowni Malarstwa prof. Stanisława Fijałkowskiego.
– W latach 1993-1998 adiunkt w Pracowni Malarstwa prof. Mikołaja Dawidziuka. Od 1998 roku prowadzi Pracownię Rysunku na Wydziale Grafiki i Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi.
– W latach 1993-1999 był Prodziekanem Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi.
– W latach 1999-2005 pełnił funkcję dziekana Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi.
Od 2005 r. jest prorektorem d/s nauczania w macierzystej uczelni.
Artysta tworzy w zakresie grafiki, rysunku i malarstwa. Brał udział w ok. 200 wystawach krajowych, wystawach sztuki polskiej za granicą i wystawach międzynarodowych.
„Cechą wskazującą na autonomiczne podejście do grafiki przez Purczyńskiego jest wyraźnie dostrzegalna ciągłość jego twórczości. (…) Wszystkie nowości mają zapowiedź w pracach wykonanych wcześniej. Są konsekwencją dostrzeżenia czegoś, co wymaga rozwinięcia, doprecyzowania. (…) Początkowy okres działalności graficznej Zbigniewa Purczyńskiego związany był z litografią. Wykorzystując możliwości tej techniki artysta starał się nadać swym pracom cechy malarskości, czy malowniczości. Wykorzystywał od pięciu do dziewięciu matryc dla osiągnięcia efektu bogactwa wizualnego i uzyskania subtelnych zróżnicowań tonów barwnych. Jeśli chodzi o założenia ogólne, grafiki te można porównać do założeń abstrakcji aluzyjnej. Operując w zasadzie elementami nieprzedstawiającymi, Purczyński uzyskiwał efekty kojarzące się ze zjawiskami znanymi z obserwacji przyrody.
Nie odtwarzał jednak, a ewokował naturę. Wykazywał przy tym z jednej strony dużą wrażliwość na to, co utrwaliło się w pamięci, a z drugiej znaczne umiejętności techniczno-formalne. Bo to, co kojarzyło się ze stanami natury, miało swe źródło nie w reprodukowaniu stanów rzeczywistości, a w układach farby subtelnie nakładanej podczas kolejnych etapów pracy nad odbitkami. Nic dziwnego więc, że wkrótce artysta wynalazł własną technikę graficzną. Do linorytu zbliżało ją to, że stanowiła druk wypukły, jednak elementy drukujące były w niej wyodrębniane nie przez odejmowanie materiału z matrycy, a przez dodawanie go. W przeciwieństwie więc do tradycyjnych technik wypukłodrukowych (drzeworytu, linorytu), gdzie w celu wyodrębnienia kształtów trzeba usuwać ich otoczenie, tu na płaszczyznę nanoszona była ciekła substancja, która zastygając tworzyła nierówności umożliwiające nakładanie na nie farby drukarskiej i wykonywanie odbitek.
Purczyński stopniowo rozszerzał zakres możliwości działań artystycznych, jakie dawała nowa metoda pracy plastycznej. Artysta podkreślał, że podkładem jest płyta spilśniona, na którą emulsja może być nanoszona za pomocą różnych narzędzi: pędzli, patyków, wałków, a także oliwiarką z wmontowaną igłą lekarską. O ile wymienione narzędzia umożliwiają osiąganie efektów porównywalnych do malarstwa, to ostatnie z nich, własnej konstrukcji, pozwala uzyskiwać punkty i linie, a więc takie elementy plastyczne, które kojarzone są z rysunkiem.”
/ prof. G. Sztabiński, tekst z katalogu Zbigniew Purczyński – Obrazy graficzne, wyd. Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, 2017.
Nagrody:
1984
– Nagroda roku przyznana przez Muzeum Sztuki w Łodzi. Konkurs im. Władysława Strzemińskiego dla studentów PWSSP w Łodzi.
1988
– Stypendium twórcze, VI Ogólnopolska Wystawa Młodej Grafiki, Poznań.
1991
– Nagroda za zestaw prac, I Triennale Grafiki Polskiej, Katowice.
– I nagroda, XII Ogólnopolski Konkurs Otwarty na Grafikę, Łódź.
1995
– Wyróżnienie, VI Quadriennale Drzeworytu i Linorytu Polskiego, Olsztyn.
1997
– Wyróżnienie, IX Ogólnopolski Konkurs Graficzny im. J. Gielniaka, Jelenia Góra.
1998
– II nagroda, 2 Ogólnopolski Konkurs Graficzny ‘Triennale Tczewskie 98’, Tczew.
– Nagroda Wojewody Łódzkiego, XV Ogólnopolski Konkurs Otwarty na Grafikę, Łódź.
2002
– Medal honorowy, Małe Formy Grafiki – Polska – Łódź 2002.
2003
– Wyróżnienie, VIII Quadriennale Drzeworytu i Linorytu Polskiego, Olsztyn.
2004
– Wyróżnienie, 2 Ogólnopolski Konkurs Graficzny ‘Triennale Tczewskie 04’, Tczew.