Kościół Pokoju w Świdnicy jest niekwestionowanym skarbem Dolnego Śląska, jednym z największych drewnianych kościołów w Europie, zabytkiem wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Wszystko to jednak nie oddaje jego piękna. Kiedy się wejdzie do środka, po prostu odbiera mowę. Człowiek staje przed ogromnym drewnianym wnętrzem, z przepięknymi polichromiami na suficie, z niezwykłą snycerką. Z głośnika przewodnik opowiada o historii tego miejsca, a kiedy zapada cisza, wciąż nie możemy otrząsnąć się z wrażenia, jakie na nas robi to, co mamy przed oczami. Ale po kolei…
Historia
Świdnicki kościół (ewangelicko-augsburski) został wybudowany na mocy postanowień traktatu westfalskiego (1648), kończącego wojnę trzydziestoletnią. Był jednym z trzech Kościołów Pokoju, po Głogowie i Jaworze, w dziedzicznych księstwach Habsburgów na Śląsku. Dla zachowania pokoju na budowę trzech kościołów protestanckich na Śląsku zezwolił cesarz Ferdynand III, zobowiązany do tego przez Szwedów mocą traktatu. Pozwolenie zawierało jednak wiele zakazów, tak żeby nie odmawiając, na zbyt dużo jednak nie pozwolić. Zgodnie z zarządzeniem cesarskim świątynie protestanckie mogły być wznoszone jedynie poza murami miasta, bez wież i dzwonnic, a do budowy nie wolno było używać innych materiałów niż drewno, słoma, glina i piasek. Innym kłopotliwym warunkiem było zarządzenie mówiące, że okres budowy nie może przekroczyć jednego roku… Kamień węgielny pod budowę świątyni położono latem 1656 roku. Kościół wybudował Andreas Kaemper, świdnicki cieśla, zaś autorem projektu był wrocławski architekt Albrecht von Saebisch.
Architektura
Kościół jest trójnawową bazyliką, wzniesioną na planie krzyża greckiego, o konstrukcji szkieletowej, w systemie szachulcowym1. Korpus główny w części centralnej krzyżuje się z trójnawowym transeptem. Kościół budowany był z myślą o pomieszczeniu jak największej liczby wiernych. Na ogromnej powierzchni liczącej 1090 m2 mogło się zmieścić około 7500 osób. Kościół ma ogromną wartość historyczną i artystyczną, jest jedną z dwóch tego typu świątyń zachowanych w Europie. Podziwiając wnętrze świątyni, nie można pominąć cennych pod względem artystycznym elementów. Należą do nich m.in. ołtarz z 1752 roku, dzieło mistrza ciesielskiego Gottfrieda Augusta Hoffmana, ozdobione malowidłami świdnickiego malarza Johanna Caspara Kolewe. Ambona, wspaniałe dzieło wspomnianego już Gottfrieda Augusta Hoffmana z 1728 roku, zdobiona jest wspaniałymi reliefami i rzeźbionymi personifikacjami Wiary, Nadziei i Miłości. W zwieńczeniu dostrzec można postać anioła oznajmiającego nadejście Sądu Ostatecznego. Uwagę przyciąga także jeden z piękniejszych prospektów organowych na Dolnym Śląsku, zbudowany w latach 1666–1669 przez firmę Gottfrieda Klose z Brzegu. Całą konstrukcję podtrzymują dwaj atleci. W późniejszych przebudowach instrumentu ozdobiono go ruchomymi figurkami aniołów oraz połączono grę z biciem dzwonów. Patrząc od strony ołtarza w kierunku wejścia głównego, godna uwagi jest również bogato zdobiona loża rodziny Hochberg. Zbudowana została w roku 1698 w dowód wdzięczności dla hrabiego Johanna Heinricha von Hochberg, fundatora drewna potrzebnego do budowy świątyni. Jako wotum wdzięczności dla hrabiego pośrodku loży umieszczono tablicę pamiątkową i herb rodziny Hochberg na balustradzie.
Unosząc wzrok ku górze, podziwiać można przepiękne malowidła stropowe ukończone w 1696 roku, których autorami są dwaj świdniccy malarze: Chrystian Kolitschky oraz Chrystian Sussenbach. Ikonografia malowideł nawiązuje do ostatniej księgi Pisma Świętego – Objawienia św. Jana, z wyjątkiem środkowego malowidła przedstawiającego Trójcę Świętą.
Innymi ciekawymi elementami są portrety mieszczan, szlachty, epitafia oraz tarcze cechowe piwowarów, piekarzy i sukienników umieszczone na emporach i stropach kościoła. Na całej długości empory pokryte są tekstami wersetów biblijnych oraz scenami alegorycznymi, natomiast balustrady są bogato zdobione rzeźbami i malowidłami.
Międzynarodowy Festiwal Bachowski
Świdnicka świątynia jest także miejscem niezwykłej uczty dla miłośników muzyki klasycznej. Każdego roku w lecie odbywa się tu Festiwal Bachowski i przy tej okazji można posłuchać najlepszych wykonawców muzyki poważnej z kraju i zagranicy. W poprzednich edycjach festiwalu gościły takie zespoły, jak Camerata Freiburg, Arte Dei Suonatori, Capella Cracoviensis, Akademie für Alte Musik Berlin, Concerto Köln, Le Poème Harmonique czy L’Arpeggiata itp. To dopiero musi robić wrażenie! Jeśli jeszcze nie byliście w tym kościele, warto zacząć od Bacha! http://www.bach.pl
Galeria
Mapa dojazdu
 |
 |
Kościół Pokoju, Świdnica
Kościół Pokoju w Świdnicy jest niekwestionowanym skarbem Dolnego Śląska, jednym z największych drewnianych kościołów w Europie, zabytkiem wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. |
Dodatkowe informacje: http://kosciolpokoju.pl
- Szachulec – szkieletowa, drewniana ściana, wypełniona gliną zmieszaną z trocinami lub wiórami. W rezultacie ma wygląd otynkowanego, najczęściej na biało, budynku poprzecinanego ciemnymi drewnianymi belami, układającymi się w kratownicę, z ukośnymi zastrzałami usztywniającymi konstrukcję ↩
Dziękujemy Ci, że czytasz nasze artykuły. Właśnie z myślą o takich cudownych osobach jak Ty je tworzymy. Osobach, które lubią czytać i doceniają nasze publikacje. Wszystko, co widzisz na portalu jest dostępne bezpłatnie, a ponieważ wkładamy w to dużo serca i pracy, to również zajmuje nam to sporo czasu. Nie mamy na prowadzenie portalu grantu ani pomocy żadnej instytucji. Bez Waszych darowizn nie będziemy miały funduszy na publikacje. Dlatego Twoje wsparcie jest dla nas bardzo ważne. Jeśli lubisz czytać niezłosztukowe artykuły – wesprzyj nas.
Dziękujemy Ci bardzo, Joanna i Dana, założycielki Fundacji Niezła sztuka
