Urodzony 23. 02. 1967 roku w Kielcach. Absolwent Wydziału Grafiki i Malarstwa ASP w Łodzi – dyplom z wyróżnieniem w pracowni projektowania grafiki wydawniczej. Doktorat w łódzkiej ASP w 2011 roku. Autor kampanii reklamowych i projektów graficznych wielu publikacji – w tym kilkunastu layoutów prasowych; ilustrator i fotografik. Członek ZPAF od 2008 roku, za twórczość fotograficzną otrzymał szereg nagród i wyróżnień, w tym: siedmiokrotnie wyróżnienia honorowe International Photo Awards / USA (dokument), Monochrome Awards / UK (portret) oraz dwukrotnie Grand Prix konkursu im. Jana Sunderlanda, Grand Prix Biennale Fotografii Górskiej i Grand Prix Cyberfoto.
Twórczość projektową i fotograficzną dzieli z pracą dydaktyczną. Wykładowca Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie, Wyższej Szkoły Informatyki i Umiejętności w Łodzi oraz Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. W latach 2011-2014 pełnił funkcje wiceprezesa Zarządu Okręgu Świętokrzyskiego Związku Polskich Artystów Fotografików w Kielcach i członka Rady Artystycznej Zarządu Głównego ZPAF w Warszawie.
Galeria
Krajobraz minimalny
Krajobraz minimalny to zbiór obrazów będących według autora pretekstem do uruchomienia w naszej świadomości zapisanych w pamięci emocji i archetypów związanych z percepcją krajobrazu. Krajobraz – jako istotny element naszej rzeczywistości wyzwala w nas emocje: poczucie piękna, radość, zadumę, tęsknotę za utraconym rajem, itp. Widok elementów utrwalanych w zbiorowej świadomości człowieka przez setki lat jest sygnałem do uruchomienia odczuć, wspomnień i wyobrażeń. Zespół minimalnych fragmentów krajobrazu: poziomej linii horyzontu, pionowych linii drzew, sinusoidy czy paraboli pofałdowania płaszczyzny terenu – poprzez ich wielokrotność i zachodzące między nimi napięcia – staje się kodem. Opaliński, zajmując się od lat projektowaniem graficznym i prowadząc badania dotyczące wpływu grafiki na percepcję komunikatu wizualnego, sformułował teorię, że o emocjonalności obrazu decydują składniki elementarne (minimalne): proporcje zawartości pionów i poziomów czy kształtów agresywnych i łagodnych.
Autor posługuje się specyficzną techniką fotografowania, wielokrotnie naświetlając pojedynczą klatkę cyfrowego negatywu uzyskuje znakomity efekt artystyczny. W rzeczywistości, większość prac, to fotografowane z bliskiej odległości fragmenty kamieni lub ziemi. Czasem sypiący się, podrapany tynk na ścianie, pojedyncza gałąź, lub kępka trawy, które imitują np. rozległą panoramę lasu. Być może nasza przyszłość to takie właśnie imitacje – namiastka i pretekst do wspominania krajobrazu naturalnego, który zanika w zastraszającym tempie.
God in the fog
Profanum
[weforms id=”46325″]
Świetne fotografie.