Rembrandt (wł. Rembrandt Harmenszoon van Rijn). Urodzony w 1606 roku w Lejdzie, zmarł w 1669 roku w Amsterdamie. Holenderski malarz, rysownik i grafik, przedstawiciel baroku. Uważany za jednego z najwybitniejszych malarzy w historii, nazywany jest nieraz „malarzem duszy”. Do perfekcji opanował technikę światłocienia, wykorzystując ją dla pogłębienia dramatyzmu i nastrojowości swych kompozycji. Inspirował się motywami biblijnymi i mitologicznymi, tworzył jednak także sceny rodzajowe, pejzaże czy liczne portrety, w tym wiele tych, na których przedstawiał samego siebie. Jego najsłynniejsze dzieła to Straż nocna, Lekcja anatomii doktora Tulpa, Żydowska narzeczona. Sukcesy w malarstwie nie szły jednak w przypadku Rembrandta w parze z pomyślnością w życiu osobistym – malarz doświadczył śmierci trojga dzieci oraz ukochanej żony, a także bankructwa. To wydarzenia, które odcisnęły piętno także na jego twórczości.