Julian Fałat

Urodził się 30 lipca 1853 w Tuligłowach, zmarł 9 lipca 1929 w Bystrej. Nazywany mistrzem akwareli. Reprezentant malarstwa rodzajowego Młodej Polski. Słynny również dzięki poetyckiemu podejściu do sztuki portretowej.

Edukację rozpoczął w szkole powszechnej we Lwowie. Nie pochodził z bogatej rodziny, jego ojciec był wiejskim organistą, ale rodzice dbali o to, by ich dzieci zdobyły odpowiednie wykształcenie.  Ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie i Akademię Sztuk Pięknych w Monachium. Utrzymywał się z rysunków tworzonych na zamówienie niemieckich czasopism. Jego prace zaczęły się w tym czasie cieszyć popularnością w Polsce i na świcie. Jego dzieła były wystawiane w Europie i w Ameryce. Fałat zdobywał wiele nagród. Do Polski wrócił na stałe w 1919. Osiedlił się w Toruniu i założył tam Konfraternię Artystów.  Nadal był też aktywnym twórcą i wysyłał swoje dzieła na wystawy. Cieszył się uznaniem aż do śmierci.