Ludwik de Laveaux (21 listopada 1868 – 5 kwietnia 1894) urodził się w Jaronowicach koło Jędrzejowa. Studiował w Krakowie w Szkole Sztuk Pięknych w latach 1884–86. W 1886 r. wyjechał do Monachium, a rok później wstąpił do tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Po powrocie do kraju w 1889 r. dużo podróżował po Polsce, co zaowocowało wieloma pracami z motywami ludowymi i chłopskimi. Pod koniec 1889 r. de Laveaux przeprowadził się do Paryża, gdzie pozostał do końca życia. W tamtym okresie malował głównie pejzaże, sceny rodzajowe, jak również sceny nocne, które stały się jego pasją. W czasie pobytu za granicą żył w bardzo ciężkich warunkach – brakowało mu pieniędzy, przez co zmuszony był malować seryjne pejzaże na sprzedaż. W 1894 r., zmarł w Paryżu na gruźlicę w wieku 26 lat.