Piero della Francesca

Piero della Francesca urodził się ok. 1415 w Borgo San Sepolcro, gdzie został też pochowany 12 października 1492 roku. Był on wybitnym włoskim malarzem okresu renesansu oraz teoretykiem sztuki.
Della Francesca opierał się na dokonaniach mistrzów florenckich z zakresu perspektywy i kolorytu. Jego dzieła są odzwierciedleniami założeń tamtej epoki – renesansowego humanizmu. Artysta stworzył nie tylko wiele ważnych dla historii sztuki dzieł takich jak: Chrzest Chrystusa (1448-1450, National Gallery, Londyn) czy Biczowanie Chrystusa (1455-1465, Galleria Nazionale della Marche, Urbino), jest on też autorem interesujących traktatów o sztuce. Zajmowały go zagadnienia związane z perspektywą.
Della Francesca przebywał od ok. roku 1445 na dworze Montefeltrów w Urbino. Tam stworzył jedno ze swoich bardziej znanych dzieł, czyli dyptyk Portret Federica da Montefeltro i jego żony, Battisty Sforza (1465-1470, Galeria Uffizi, Florencja).
Della Francesco tworzył również freski. Najbardziej znane znajdują się w chórze bazyliki San Francesco w Arezzo.
Na twórczość artysty z pewnością miały wpływ dokonania włoskich artystów i renesansowe idee, ale della Francesco czerpał też inspirację z malarstwa niderlandzkiego.
Po roku 1483 artysta przestał tworzyć, ponieważ zaczął tracić wzrok.