Vittore Carpaccio (ok. 1460–1520) – ten mistrz szkoły weneckiej malował głównie obrazy religijne ze wplecionymi w nie scenami z życia codziennego piętnastowiecznej Wenecji. Tworzył również obrazy ołtarzowe, świetnie radził sobie z operowaniem światłem, miał oryginalną paletę żywych barw, a jego dzieła mają charakter narracyjny. Dojrzały styl Carpaccio charakteryzował się ciemnym tłem, intensywnym kolorytem, kontrastowym światłocieniem, śmiałym skrótem perspektywicznym i dynamiczną kompozycją potęgującą napięcie. Później jego twórczość uspokoiła się, miała mniej zatłoczoną kompozycje i jego obrazy były niemal monochromatyczne o pogłębionej psychice postaci. W 1950 roku Giuseppe Cripriani nazwał na jego cześć stworzone przez siebie danie kuchni włoskiej carpaccio m.in., dlatego że przypominało mu kolorystycznie obrazy malarza.