Soter Jaxa-Małachowski (27 października 1867 – 11 czerwca 1952) był polskim malarzem. Po ukończeniu szkoły średniej w Odessie, rozpoczął tam studia rysunkowe. W latach 1892-94 studiował na Krakowskiej SSP, pod kierunkiem Floriana Cynka, Izydora Jabłońskiego oraz Władysława Łuszczkiewicza. Następnie pobierał nauki w Monachium, u Stanisława Grocholskiego.
Najpopularniejszym motywem w jego twórczości było morze. Uwieczniał jego widoki pochodzące zarówno z okolic rodzinnej Odessy (Brzeg morza Czarnego, Burza u Brzegów Krymu), jak i polski Bałtyk (Kutry rybackie przy brzegu, Molo w Orłowie). Malował chętnie także widoki miejskie (Widok na pomnik Mickiewicza,kościół Mariacki w Krakowie oraz Ulica poselska) oraz pejzaże górskie (Czarny Staw, 1909).
Najlepsze prace Jaxy-Małachowskiego powstały przed I wojną światową, kiedy artysta tworzył przede wszystkim dla siebie. Lata powojenne zmusiły go do zajęcia się malarstwem zarobkowo, co odbiło się niekorzystnie na jego twórczości, ponieważ zaczął powielać swe pomysły i używał prostszych technik.