Jean-Étienne Liotard

Szwajcarski malarz, pastelista i miedziorytnik rokokowy urodził się w 1702, zmarł w 1789 roku. Należał do grona uczniów François Lemoyne’a. W 1738 wyruszył w podróż do Konstantynopola, a wpływy kultury bliskiego wschodu są wyraźne widoczne w jego sztuce. W latach 40. tworzył portrety dla rodziny cesarskiej w Wiedniu oraz dla tamtejszej arystokracji. Jego prace charakteryzuje wysoki realizm. Często sięgał po technikę pastelu, czym wyróżnił się na tle innych artystów. Pastel wymagał ogromnej precyzji, ponieważ ewentualne błędy bardzo trudno było poprawić. Była to też wyjątkowo nietrwała technika, wiele dzieł nie zachowało się do dzisiaj. Mimo to pastel najlepiej wpisywał się w rokokowe założenia epoki, a perfekcja, z jaką Liotard tworzył przyniosła mu ogromną sławę.