Jacques-Louis David urodził się 30 sierpnia 1748 w Paryżu, zmarł 29 grudnia 1825 w Brukseli. Był francuskim artystą, przedstawicielem neoklasycyzmu w malarstwie, pracował na dworze Napoleona Bonaparte.
Pierwszym ważnym wydarzeniem dla kariery artystycznej Davida było otrzymanie nagrody Prix de Roma w 1774. Umożliwiła mu ona pięcioletni pobyt we Włoszech, w trakcie którego studiował obrazy dawnych mistrzów oraz antyczne rzeźby i płaskorzeźby. W 1780 roku wrócił do Paryża, gdzie otworzył własną pracownię. Szczególnym uznaniem cieszyły się jego neoklasycystyczne portrety.
David był zaangażowany w polityczne życie Francji. W 1789 brał udział w Rewolucji. Kilka miesięcy spędził w więzieniu. Artysta był członkiem Konwentu oraz pełnił funkcję przewodniczącego klubu jakobinów.
Dla rozwoju kariery artystycznej Davida ważne był spotkanie z Napoleonem w 1795. Wtedy artysta został mianowany nadwornym malarzem. W kolejnych latach stworzył wiele dzieł ukazujących francuskiego męża stanu. Przedstawienia te wyróżnia niezwykły realizm. Swój najsłynniejszy obraz David stworzył jednak jeszcze przed służbą u Napoleona. W 1973 zamordowany został przyjaciel artysty Jean-Paul Marat. Ta tragedia zainspirowała Davida do namalowania Śmierci Marata (1793, Królewskie Muzeum Sztuk Pięknych, Bruksela).
Po upadku Napoleona malarz musiał opuścić Francję, przeniósł się do Belgii, gdzie tworzył przede wszystkim portrety.