Élisabeth Vigée Le Brun

Élisabeth Vigée Le Brun urodziła się w Paryżu w 1755 r. Była jedną z najbardziej znanych artystek w historii. Od najmłodszych lat wykazywała zdolności artystyczne. Dostrzegł je jej ojciec (znany portrecista XVIII w.) i umożliwił córce rozwijanie talentu. Artystka szkoliła się m. in. u Blaise’a Bocqueta, Pierre’a Davesne’a i Gabriela Briarda. Dzięki koneksjom jej rodziny, jak również męża – Jean-Baptiste’a Pierre’a Le Bruna, którego poślubiła w 1776 r. – szybko zdobyła dobrze sytuowaną klientelę. W 1779 r. nastąpił przełom w jej karierze, kiedy to została główną portrecistką królowej Marii Antoniny. W 1783 r., pomimo licznych sprzeciwów, została przyjęta do francuskiej Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby. Po wybuchu Rewolucji Francuskiej w 1789 r. wyjechała za granicę – podróżowała m. in. po Rzymie, Neapolu, Wiedniu i Moskwie – gdzie przebywała przez 12 lat. Na chwilę powróciła do Paryża, ale niezadowolona z rządów Napoleona szybko wyjechała najpierw do Londynu, później do Szwajcarii. Cały czas była czynna zawodowo – malowała portrety, jak również autoportrety. W 1810 r. ostatecznie wróciła do Paryża, gdzie przebywała aż do śmierci w 1842 r.

Autor: Justyna Rybicka