Caspar David Friedrich urodził się 5 września 1774 w Griefswaldzie, a zmarł 7 maja 1840 w Dreźnie. Był niemieckim malarzem, uznawany jest za najwybitniejszego przedstawiciela romantyzmu w malarstwie. Jednym z jego najbardziej znanych dzieł jest Wędrowiec nad morzem mgły (1818, Kunsthalle w Hamburgu).
Rysunku uczył się najpierw u Johanna Gottfrieda Quistropa, a następnie studiował na Akademii w Kopenhadze. W 1798 wyjechał do Drezna. Z początku Friedrich pracował tylko w technice sepii. Dopiero w 1808 stworzył pierwszy obraz olejny. W kolejnych latach obrazy od Friedricha zaczęli nabywać znani kupcy m.in. pruski następca tronu. Malarz wypracował swój unikalny styl, który rozwijał się w kolejnych latach. Często operował kontrastem barwnym poszczególnych planów. W późniejszych dziełach skupiał się na pierwszym planie. Tła w tych obrazach są spowite mgłą. Twórczość Friedricha wyróżnia melancholijny nastrój.
W 1835 artysta przeżył atak apopleksji. Jego stan zdrowia znacznie się pogorszył. Umierał jako zapomniany artysta. Wcześniej cieszył się uznaniem, ale jedynie w kraju. Dopiero w wieku XX świat na nowo odkrył sztukę Friedricha.