Władysław Strzemiński urodził się w 1893 w Mińsku, zmarł w 1952 w Łodzi. Był artystą awangardowym, związanym z konstruktywizmem, twórcą teorii unizmu w sztuce.
Strzemiński w latach 1911-1914 studiował w Wojskowej Szkole Inżynieryjnej w Petersburgu. Gdy służył podczas I wojny światowej jako oficer saper, został ciężko ranny, stracił rękę i nogę. W szpitalu poznał rzeźbiarkę Katarzynę Kobro, która później została jego żoną. Pod jej wpływem rozpoczął też studia artystyczne.
Z Rosji Sowieckiej uciekł razem z żoną do Polski. W 1931 roku osiedlili się w Łodzi. Strzemiński należał do kilku ugrupowań awangardowych, był też współzałożycielem grupy „a.r.”. To dzięki Strzemińskiemu Łódź zyskała kolekcję sztuki współczesnej. W roku 1948 zaprojektował dla łódzkiego muzeum Salę Neoplastyczną.
Strzemiński był też pedagogiem. Uczył rysunku w gimnazjach w Brzezinach i Koluszkach. Był współzałożycielem Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi, gdzie później też wykładał. Obecnie uczelnia nosi jego imię.
