Stanisław Wyspiański urodził się 15 stycznia 1869 roku, zmarł 28 listopada 1907 roku w Krakowie. Artysta wszechstronny: malarz, architekt, scenograf, grafik, ilustrator, typograf, pisarz, dramaturg, twórca nowoczesnego teatru polskiego. Syn rzeźbiarza Franciszka Michała Wyspiańskiego. Studiował malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych u Jana Matejki. Wyspiański swoje krótkie życie wypełnił sztuką w różnych jej odsłonach. Jego dorobek artystyczny obejmuje: malarstwo (rysunki, szkicowniki, obrazy olejne, pastele) przedstawiające widoki Krakowa, portrety i autoportrety, rośliny, projekty witraży i malowideł; projekty mebli i wnętrz; architektoniczny projekt zabudowy Wawelu; dramaty, wiersze i inne. Do ostatnich dni tworzył. Kiedy nie miał już władzy w rękach kazał przywiązywać sobie deski do ramion, a do nich narzędzia do rysowania. Kiedy nie mógł już malować, dyktował utwory literackie. Obdarzony był niespotykaną wyobraźnią. Wszystkie swe działania prowadził z artystyczną odwagą i rozmachem.
