Urodził się 14 lipca 1902 w Kutaisi. Polski rzeźbiarz i malarz, pedagog. Walczył w kampanii wrześniowej, po czym trafił do niewoli, w której przebywał od 1939 do 1945, prowadząc kursy rysunku i malarstwa. Po wojnie zamieszkał w Białymstoku, gdzie został profesorem Szkoły Sztuk Pięknych i od tego momentu swoją karierę powiązał z akademiami. W latach 1953–1955 był głównym projektantem rzeźb przy odbudowie Głównego Miasta w Gdańsku. Początkowo jego prace utrzymane były w konwencji realistycznej. W ostatnich latach życia coraz bardziej odchodził od klasyki w stronę kompozycji z nieznacznie tylko obrobionych polnych kamieni. Zmarł 6 lipca 1997 w Sopocie.
