Maksymilian Gierymski

Maksymilian Gierymski urodził się 9 października 1846 roku w Warszawie, zmarł 16 września 1874 roku w Bad Reichenhall. Wybitny przedstawiciel szkoły monachijskiej oraz prekursor realizmu w polskim malarstwie.

W 1862 rozpoczął studia w Puławach na Instytucie Politechnicznym Rolnictwa i Leśnictwa. Przerwał je, gdy rok później wybuchło powstanie, w którym Gierymski wziął udział. Klęska powstania oraz towarzyszący jej żal młodego patrioty, wpłynęły na sztukę Gierymskiego. W 1864 podjął studia w warszawskiej Szkole Głównej na Wydziale Matematyczno-Fizycznym, ale rzucił je po zaledwie kilku miesiącach. Nie był też zadowolony z nauki w Klasie Rysunkowej, którą rozpoczął w 1865 roku. W 1867, dzięki stypendium, wyjechał do Monachium.  Poznał tam Józefa Brandta i innych polskich artystów tworzących w bawarskiej stolicy. Gierymski w Monachium uczył się m.in. u Franza Adama, znanego malarza scen batalistycznych. Do Maksymiliana wkrótce dołączył młodszy brat Aleksander, również malarz. Starszy Gierymski już od roku 1869 odnosił większe sukcesy. Kolekcjonerzy zaczęli wtedy interesować się jego twórczością. Kolejne lata przyniosły mu dalsze wyróżnienia, medale i sukcesy na wystawach.

W wakacje bracia odwiedzali Polskę, a w 1871 podróżowali razem po Włoszech. Od 1873 Maksymilian coraz więcej czasu spędzał nie w Monachium, lecz w różnych uzdrowiskach. Jego stan zdrowia nie był już wtedy najlepszy.  Na krótko przed śmiercią odwiedził jeszcze z bratem Rzym. Planował się tam przeprowadzić.  16 września 1874 zmarł  w bawarskim, podalpejskim kurorcie Bad Reichenhall. Miał zaledwie 28 lat.