Włoski artysta renesansu, urodzony 18 lutego w 1404 roku w Genui, zmarł 25 kwietnia 1472 roku w Rzymie. Był malarzem, poetą, filozofem, pisarzem, kartografem, muzykiem oraz architektem. Początkowo uczył się w Padwie, jego nauczycielem był Gasparino Barzizza, następnie w latach 2O. XV wieku studiował na Uniwersytecie w Bolonii. Napisał pierwszy renesansowy traktat O malarstwie, a następnie De statua oraz liczne księgi dotyczące architektury. Uważał, że nadrzędnym celem sztuki jest ukazanie piękna oraz naturalistyczne oddanie obiektu. Łączył teorie z praktyką, w malarstwie stosował piramidę widzenia. Architekturę opierał na znajomości matematyki, szczególnie cenił harmonie oraz proporcje. Zaprojektował między innymi Palazzo Rucellai, fasadę Santa Maria Novella we Florencji, kościół San Sebastiano oraz bazylikę mniejszą San Andrea w Mantui. W przeciwieństwie do innych renesansowych architektów Alberti nie nadzorował realizacji swoich dzieł.