Konstanty Laszczka urodził się 3.09.1865 roku w Makowcu Dużym, zmarł 23.03.1956 roku w Krakowie. Był rzeźbiarzem i pedagogiem. Tworzył też grafiki, akwarele i ceramikę.
Laszczka uczył się u Jana Kryńskiego i Ludwika Pyrowicza. W latach 1891-1896 mieszkał w Paryżu. Pobyt we Francji umożliwiło mu otrzymane stypendium. W 1899 rzeźbiarz zamieszkał w Krakowie, gdzie poświęcił się karierze wykładowcy. Przez około trzydzieści lat kierował katedrą rzeźby w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Wśród jego uczniów było wielu wybitnych twórców m.in. Xawery Dunikowski. W sztuce Konstantego Laszczki widać wpływy secesji, impresjonizmu oraz inspiracje Rodinem.
Rzeźbiarz podejmował rozmaitą tematykę: w niewielkich kompozycjach grupowych przedstawiał sceny rodzajowe ze wsi polskiej i typy ludowe, poszukiwał także inspiracji w mitologii słowiańskiej. Był także znakomitym portrecistą.
