Juliusz Kossak (1824–1899), polski malarz, rysownik i grafik. Studiował w latach 1842–1844 prawo na Uniwersytecie we Lwowie i uczył się amatorsko rysunku u J. Maszkowskiego. W latach 1844–1850 podróżował po dworach polskich Wołynia, Podola i Ukrainy. Efektem tych podróży były pierwsze cykle rysunkowe wizerunków ziemiaństwa polskiego. W 1852 r. przebywał w Wiedniu, a w latach 1853–1855 w Warszawie, gdzie pełnił rolę „łącznika” patriotycznych środowisk artystycznych Warszawy, Krakowa i Lwowa, ale i uczestniczył w życiu ówczesnej bohemy tych miast. W latach 1862–1868 pełnił funkcję kierownika artystycznego „Tygodnika Ilustrowanego” i innych czasopism warszawskich. W 1869 i 1873 r. uzupełniał studia w Monachium, m.in. w atelier F. Adama. Artysta samouk, był głównie akwarelistą i rysownikiem, ilustratorem wielu dzieł literackich, jest twórcą niewielu obrazów olejnych. Malował sceny batalistyczne, historyczno-rodzajowe, korzystając często ze źródeł historycznych i literackich.
