Judith Leyster urodziła się w 1609 roku w Harlemie, zmarła w 1660 w Heemstede. Była malarką okresu baroku. Jej twórczość przypada na okres Złotego Wieku w sztuce niderlandzkiej. Przez wiele lat uznawano, że Leyster była uczennicą Fransa Halsa. Wiązało się to z pomyłką, jaką popełnił pewien marszand przy atrybucji obrazu p.t. Szczęśliwa para. Myślał, że jest to jedno z najlepszych dzieł Fransa Halsa. Później odkryto, że jest to właśnie obraz Leyster – malarki o 30 lat młodszej od Halsa.
Leyster uczyła się fachu prawdopodobnie od Fransa Pieterszoona de Grebbera. Pierwsze artystyczne sukcesy zaczęła odnosić pod koniec lat 20. XVII wieku. Jej dorobek, który znamy dzisiaj, zawiera około 20 prac i w głównej mierze pochodzi z lat 1629-1635. Dowodem jej artystycznych sukcesów było włączenie Leyster w 1633 roku do grona Gildii św. Łukasza, cechu malarzy. Leyster tworzyła głównie sceny rodzajowe, portrety oraz martwe natury.
