Józef Chełmoński urodził się 7 listopada 1849 roku we wsi Boczki, zmarł 6 kwietnia 1914 roku w Kuklówce Zarzecznej. Był jednym z najwybitniejszych malarzy polskiego realizmu. Pochodził ze szlacheckiej, choć niezamożnej rodziny, w której ceniono sztukę. Studiował w warszawskiej Klasie Rysunkowej oraz prywatnej pracowni Wojciecha Gersona, a następnie na Akademii Monachijskiej. Jego dzieła ukazujące wieś zdobywały ogromną popularność w Paryżu. Odwiedził także Włochy, Podole i Ukrainę. Ze względu na problemy rodzinne, Chełmoński w przeprowadził się do Kuklówki. Tu swoje zainteresowania skierował w kierunku natury i rysowania pejzaży.