Ignacy Wincenty Pieńkowski (1877-1948), polski malarz, litograf i pedagog. Wykształcenie średnie, według programu szkoły realnej, uzyskał prywatnie. Jednocześnie uczył się w klasie rysunkowej pod kierunkiem Wojciecha Gersona. Natomiast w latach 1895-1898 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Teodora Axentowicza oraz Leona Wyczółkowskiego, a także krótko u Jana Stanisławskiego.
W 1898 roku przebywał w Monachium, a w latach 1899-1900 w Paryżu – uczył się tam w Académie Julian (a także wg. niektórych źródeł w Académie Colarossi), kopiował także obrazy w Luwrze. Następnie odwiedził Rzym (gdzie spotkał się min.: z Edwardem Okuniem). Od września 1909 roku był profesorem w krakowskiej SSP, a w 1914 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego krakowskiej ASP. W 1914 roku przez pół roku był członkiem służby sanitarnej w wojsku rosyjskim i przebywał wtedy w Moskwie. Tam zaprojektował kostiumy oraz dekoracje do Fantazego Juliusza Słowackiego, który wystawiany był gościnnie przez Teatr Polski. Natomiast w 1917 roku mieszkał na Jałcie i wystawiał w Kijowie.
W dwudziestoleciu międzywojennym często odbywał podróże w Tatry. Bywał także zagranicą, m.in. w Brazylii. W czasie okupacji uczył w Krakowie w Staatliche Handwerker und Kunstgewerbeschule Krakau. Po wojnie objął ponownie stanowisko katedrę malarstwa na ASP w Krakowie, którą prowadził do śmierci. Jego uczniami byli m.in.: Tadeusz Kantor, Jan Cybis czy Tadeusz Brzozowski.