Gustaw Gwozdecki urodził się 23 maja 1880 w Warszawie, zmarł 8 marca 1935 w Paryżu. Był polskim rysownikiem, grafikiem, rzeźbiarzem oraz krytykiem.
Swoją edukację artystyczną zaczynał w Monachium u Stanisława Grocholskiego. Następnie przeniósł się do Krakowa, by zostać uczniem Konrada Krzyżanowskiego. Pierwszy sukces odniósł w roku 1903, gdy jego obraz Anioł Oracz został wystawiony w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, a Gwozdecki otrzymał stypendium na wyjazd do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Wkrótce jego obrazy zaczęły regularnie pojawiać się na wystawach w Salonach. Dzięki Gwozdeckiemu w 1914 roku w Paryżu powstała Polska Akademia Malarska. Od 1916 malarz kursował między Francją a Nowym Jorkiem. Gwozdecki był prezesem Komitetu Stosunków Artystycznych Polsko-Amerykańskich.
Malarz był otwarty na różne prądy i tendencje w sztuce. Inspirował się ekspresjonistami i fowistami. Jego dziełami zachwycał się sam Henri Matisse. Natomiast w porterach, które stworzył po roku 1916, można odnaleźć wpływy art déco. Związany był również z Formistami.
