Fryderyk Pautsch

Fryderyk Pautsch (1877–1950), polski malarz pochodzenia czeskiego. W 1896 roku ukończył gimnazjum klasyczne. W latach 1896–99 studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Studia artystyczne odbył na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego i Leona Wyczółkowskiego w latach 1900–1906. Podczas nauki otrzymał stypendium, dzięki któremu wyjechał na rok do Paryża. Tam uczył się w Académie Julian pod kierunkiem Jeana Paula Laurensa. Artysta współpracował w czasie studiów z czasopismem „Chochoł” oraz „Liberum Veto”, wykonując dla nich oprawę graficzną.

Ponadto w tym „modernistycznym” okresie swojej działalności artystycznej malował kompozycje o tematyce huculskiej (Pogrzeb wiejski, Przed katedrą św. Jura we Lwowie, Prządka, 1904). Kolejny nurt to malarstwo portretowe: Portret własny z żoną, Portret Leopolda Staffa, oba z 1908 roku. Tworzenie tego typu kompozycji kontynuował w dwudziestoleciu międzywojennym (Portret księcia Adama Sapiechy, Portret Stanisława Popławskiego).

W 1912 roku objął posadę nauczyciela rysunku i malarstwa dekoracyjnego we Wrocławiu w Staatliche Akademie für Kunst und Kunstgewerbe. Z chwilą wybuchu I wojny światowej został wcielony do armii austriackiej, a od 1915 roku miał za zadanie artystycznie dokumentować przebieg konfliktu (serie portretów jeńców rosyjskich, Spalony Kulików, Pogrzeb poległych w Mahalla). Po wojnie, w roku 1919 przeniósł się do Poznania, gdzie został kierownikiem nowo powołanej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego. Natomiast w 1925 roku został powołany na stanowisko profesora zwyczajnego na ASP w Krakowie. W późniejszych latach pełnił tam m.in. funkcję rektora i prorektora. W czasie okupacji uczył w krakowskim Instytucie Sztuk Plastycznych.