Frédéric Bazille urodził się 6 grudnia 1841 roku w Montpellier, zmarł 8 listopada 1870 roku w bitwie pod Beaune-la-Rolande podczas wojny francusko-pruskiej. Był malarzem tworzącym w nurcie realizmu, początkowo jednak nie myślał o karierze artystycznej, chciał kształcić się w kierunku medycznym. Do Paryża przyjechał w roku 1862, gdzie uczył się w pracowni Charlesa Gleyre’a. Poznał tam Claude’a Moneta, Alfreda Sisleya oraz Auguste’a Renoira, z którymi wyjeżdżał w okolice Barbizonu oraz kanału La Manche na plenery malarskie. Jego realistyczne dzieła wykazują wpływ Gustave’a Courbeta oraz Édouarda Maneta. Tematem dzieł były sceny rodzajowe, portrety, pejzaże oraz martwe natury. Kolorystyka jego dzieł zapowiadała nadejście impresjonizmu.