Cyprian Kamil Norwid

Cyprian Kamil Norwid (24 września 1821–23 maja 1883)
(właśc. Cyprian Ksawery Gerard Walenty, imię Kamil artysta przyjął podczas bierzmowania). Był polskim poetą, prozaikiem, rysownikiem, malarzem i sztycharzem.

Debiut w roku 1840 wprowadził Norwida na salony ówczesnej Warszawy oraz do środowiska literatów. W 1843 roku zatrzymał się w Wenecji, skąd odbywał wycieczki po północnych Włoszech. Tam również uczęszczał krótko do klasy aktu, prowadzonej w Akademii Sztuk Pięknych we Florencji oraz do pracowni rzeźbiarskiej Luigiego Pampaloniego. Zapoznał się tam także z technikami graficznymi.

W latach 1849–1852 przebywał w Paryżu. Zawarł tam znajomość z wybitnymi przedstawicielami epoki: Fryderykiem Chopinem, Zygmuntem Krasińskim, Augustem Cieszkowskim, Adamem Mickiewiczem i Juliuszem Słowackim. Niestety, wtedy pojawiły się pierwsze negatywne opinie o twórczości literackiej Norwida (głównie zarzucające mu niezrozumiałość). To wpłynęło na decyzję poety o wyjeździe do Ameryki, gdzie przebywał od 1853 do 1854 roku. Już w lipcu 1854 był z powrotem w Europie. Zatrzymał się ponownie w Paryżu, gdzie spędził resztę życia.

Zmarł w zakładzie prowadzonym przez Siostry Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo w Ivry pod Paryżem (obecnie jedna z dzielnic Paryża). Został pochowany w zbiorowym grobie na cmentarzu Montmorency pod Paryżem.