Auguste Rodin

Auguste Rodin był francuskim rzeźbiarzem, prekursorem nowoczesnego rzeźbiarstwa. W swojej twórczości łączył elementy impresjonizmu i symbolizmu.
Urodził się 12 listopada 1840 w Paryżu, a zmarł 17 listopada 1917 w Meudon. Początkowo jego nauczycielem był Antoine-Louis Barye. Rodin próbował także podjąć studia na paryskiej École des Beaux-Arts, jednak trzykrotnie nie przeszedł egzaminów wstępnych. Jego sztuka bardzo kłóciła się z tym, co akademickie, przez co nie spodobał się komisji. Ostatecznie rozpoczął naukę w École Spéciale de Dessin et d’Architecture, kształcącej rzemieślników w zakresie tworzenia dekoracyjnych rzeźbień.
W wieku dwudziestu czterech lat rozpoczął współpracę z rzeźbiarzem Carrier-Belleusem, która miała dać mu perspektywy na dalszy rozwój. Stworzył pierwszy portret Mężczyzna ze złamanym nosem, którą zgłosił na paryski salon, jednak została odrzucona ze względu na jej nieregularność. Po zakończeniu szkoły Rodin wyjechał do Belgii. Tam odkrył swoje zainteresowania w rzeźbie – fragmentaryczność oraz siłę gestu.
W 1875 roku artysta wyjechał do Włoch, gdzie zetknął się z pracami Michała Anioła. Przeżył wówczas ogromną fascynację non finito, które miało stać się nieodzownym elementem jego prac.
Dwa lata później Rodin wystawił swoje przełomowe dzieło Wiek Spiżu najpierw w Brukseli, a następnie na paryskim Salonie. Rzeźba wydała się tak dalece doskonała, że krytycy oskarżali go o posłużenie się odlewem żywego człowieka, co wywołało ogromne kontrowersje. Dzięki Wiekowi Spiżu zamówiono u Rodina projekt drzwi do przyszłego Muzeum Sztuk Zdobniczych. Początkuje to proces pracy nad projektem Bram Piekieł, których Rodin nigdy nie ukończy.