Alina Szapocznikow

Alina Szapocznikow urodziła się 16 maja 1926 roku w Kaliszu, zmarła 2 marca 1973 roku w sanatoryjnej miejscowości Praz-Coutant w Passy we Francji. Pochodziła z rodziny żydowskiej. Jej ojciec zmarł jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej w 1938 roku. Nieznany jest wpływ ojca na córkę, ale na pewno nie był on bez znaczenia, co zostanie ukazane w jednej z jej ostatnich prac z serii Pamiątki z 1971 roku.

Przed wojną rodzina mieszkała w Pabianicach. Tam matkę i córkę dopadła zawierucha wojenna. W tamtejszym getcie spędziły dwa lata okupacji, następnie przeniesiono je do getta w Łodzi, a stamtąd do obozów koncentracyjnych. Pobyt w Auschwitz czy Theresienstadt w Czechach Alina przetrwała być może dzięki matce – lekarce, której pomagała jako pielęgniarka. Po wojnie nie wróciła do Polski. Wraz z częścią wyzwolonych udała się do Czech; nie znamy szczegółów dotyczących tego okresu. Podając fałszywe miejsce urodzenia (graniczny Cieszyn), dostała obywatelstwo czeskie, co bardzo jej pomogło w dalszym życiu. Jej matka zaś zamieszkała w Łodzi, podejmując pracę w szpitalu jako pediatra.

Alina Szapocznikow postanowiła podjąć studia rzeźbiarskie w Pradze w pracowni rzeźbiarza Otokara Velimskiego, a potem studia w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej u Josefa Wagnera. Dzięki stypendium w latach 1948–1950 przeniosła się do Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, jako wolna słuchaczka pobierała nauki w pracowni Paula Niclausse’a. W roku 1950-51 ze względu na zdrowie wróciła do Warszawy. W 1963 roku wyjechała na stałe do Paryża.